welcome

Hoezo welcome? Nou, heel simpel, dat was het eerste wat mij te binnen schoot toen ik de titel moest invullen. Het is weer mijn beurt wat te schrijven (Jessica heeft een schrijf-rust-dag en zit nu rustig te naald en draden met wat kleine stukjes stof, ook wel quilten genaamd). Stimpy ligt naast Jssica te slapen en Woezel ligt naast de pseudo openhaard en naast de stoel waar ik nu zit te schrijven.

Terug naar welcome. Ik zat vandaag weer met m'n Sinterklaas cadeautje te spelen, foto hier, foto daar, heel leuk allemaal. Toen vond Jessica dat ik ook maar een foto van de voordeur moest maken. Daar hangt nu een kerstkrans aan. Niet zo'n ding met spijs, maar een echte ring van mos met een heleboel hulst erin (Ilex aquifolium voor de kenners). Die deur, badend in het zonlicht met die krans erop, vond ik er heel uitnodigend uitzien. Vandaar welcome!


Wat hebben we dit weekend gedaan? Zaterdag hebben we eigenlijk alleen maar gewinkeld. Niet dat we veel gekocht hebben, maar wel een hoop geslenter. Echt het type bezigheid waar een stoere man in de bloei van z'n leven genoegen in schept... Wat je wel niet allemaal doet om je vrouw gelukkig te maken. Aan het eind van de middag zijn we naar de andere kant van de stad gelopen om een kerstboom te halen. Die dingen schijnen alleen op een enkele plaats verkocht te worden en wel aan de rand van de stad waar je met de auto "makkelijk" kunt komen. Aan voetgangers wordt niet gedacht. Het is af en toe dan ook erg moelijk om aan de overkant van een straat te komen.

Op een weiland stonden nog een hoop kerstbomen op hun nieuwe baasje te wachten. Alweer voor de kenners: het gaat hier om de species Abies Koreana. Een twee meter hoog exemplaar verwisselde hier van eigenaar. De schrijver van dit stuk had de boom op zijn schouder kunnen laden en in een half uur naar huis kunnen lopen, maar de bezorging was gratis en dus was een beetje krachtpatsen overbodig. De bezorging ging evenwel niet over rozen en Jessica heeft de bezorger net als die lui in een verkeerstoren per telefoon naar de Middletonroad moeten leiden.

Vandaag hebben we de boom opgetuigd. Ik geloof dat er 120 lampjes inzitten en een heleboel zilveren ballen en andere vormen. Hij staat heel mooi in de hoek van de kamer. En, oh ja, onder de boom ligt een echte Engelse cracker!

Omdat het weer zo mooi was, zijn we nog een stukje door de meadows gaan lopen, nu in een deel van de stad waar we nog nooit geweest zijn. We hebben een paar mooie plaatjes geschoten die we u niet willen onthouden: