Tales from the grave....

Afgelopen zaterdag hadden wij een probleem. Wij wilden twee bloempotjes. Eentje voor de coriander en eentje voor de chiliplant. Nou dat werd dus mission impossible! We merken de laatste weken al dat het steeds drukker wordt naar mate de kerst nadert. En blij dat die mensen over het algemeen zijn zo lekker gestressed veel te dure kerstkado's kopend... En daar lopen wij dan opgewekt tussendoor op zoek naar simple bloempotjes in winkels vol met kerstspullen!

Maar eerst kwamen wij langs St Thomas waar het kerstbomenfestival in volle gang was. Verschillende maatschappelijke instanties en soms ook particulieren leveren een versierde kerstboom aan die in de kerk wordt opgesteld. Er is een heel muziekaal programma met voornamelijk kinderen die kerstliedjes spelen of zingen. Zoals elke zaterdag kun je er gezellig koffie drinken en taart eten voor een prikkie. Alles voor het goede doel natuurlijk!
Unaniem vonden we de kerstboom met de tekst 'Happy Birthday Jesus' de leukste. Onze collega's van het klokkenluiden verzorgden de koffiemorgen en dus deden wij ons tegoed aan een minced pie en een lekker bakkie slappe koffie. In het infoblad stond dat ze dit jaar geld ophaalden om de kerk en de pastorie geheel rolstoeltoegankelijk te maken. Gelukkig had ik die morgen net besloten het bakje met kleingeld in m'n tas te stoppen. De mevrouw bij de collectebus was er heel blij mee (en ik ook want al dat kopergeld weegt best een hoop!).

Terug naar de bloempotjes. Het weer was erg lekker en dus besloten we een wandeling te maken. Daar het probleem met de bloempotjes nog steeds niet naar tevredenheid was opgelost, besloten we naar het tweedehandswinkeltje van St Marks te lopen; een modern kerkgebouw aan de andere kant van de stad waar ze veel voor het armere deel van de bevolking doen. En wat bleek: geen bloempotjes! Gelukkig wel twee grote blauwe soepkommen: that will do! Ook kwamen we nog een wat ouder boekje over zoetwatervissen, een boek met quiltpatronen, een CD van Joan Armetrading en een legpuzzel van 1500 stukjes tegen. En natuurlijk hebben wij ook hier een stukje taart met chocolademelk genuttigd. Alles voor het goede doel natuurlijk!

Nu het bloempottenvraagstuk een min-of-meer passende oplossing had gevonden, konden wij onze aandacht op andere dingen concentreren. Op de terugweg besloten we dan ook het kerkhof te bezoeken... Wij waren nogal benieuwd wat er op de aanplakbiljetten, die aan het hek prijkten, stond. Ze waren van de gemeente en ze waarschuwden ons ervoor dat een groot aantal grafmonumenten verzakt waren en je dus maar beter op de paadjes kon blijven, want anders... Ja, wat eigenlijk? De gemeente gebruikte alleen de vage term 'health and safety risk', dus dat moesten wij nader onderzoeken! Het enige dat wij konden vaststellen is dat sommige graven zo verzakt zijn, dat de laatste dag voor sommigen een makkie wordt...
We kwamen er ook achter dat zo'n begraafplaats een waar paradijs qua inspiratie kan zijn. Patrice wil namelijk graag een engel met een kruis op z'n graf. Dat heeft hij heel precies in z'n hoofd. Daar het in de lijn der verwachting ligt dat ik het monument tzt moet uitzoeken, kunnen we maar beter zorgen dat ik ook weet hoe het er uit moet zien. De ene engel is tenslotte de andere niet! Gelukkig bood deze begraafplaatst engeltjes genoeg. Wat mijn eigen wensen betreft, ik kwam een beetje aan het twijfelen. Ze hebben hier namelijk een soort grind van paarse stukjes glas dat in plaats van de bloemetjes/plantjes op het graf gestrooid wordt. Helemaal mijn kleurtje. Maar uiteindelijk kwam ik toch tot de conclusie dat het plaatsen van mijn urn-met-inhoud bij nacht en ontij in een van de grafheuvels die uitkijkt over Stonehenge nog tot daar aan toe is; het ding vervolgens bedekken met een laagje paarse glasscherven zou wel eens ietjes teveel in de gate kunnen lopen...


Net toen we de begraafplaats weer af wilde lopen, kwam er een grijze eekhoorn (de rode zijn hier bijna allemaal uitgestorven door toedoen van de grijze) uit de boom. Hij sprong van steen tot steen en bleef tenslotte zitten op een stenen kruis om een nootje te eten.

En tot slot nog wat foto's die we tijdens onze wandeling gemaakt hebben:

We beginnen met een foto van ons beiden:

Deze foto is gemaakt in het Local Nature Reserve dat bijna direct achter ons huis begint. Het is een stuk van het dal van de Avon tussen twee van de vijf bebouwde heuvelruggen van Salisbury. Via dit gebied zijn we van onze heuvel naar die van St Marks gelopen.

En dan ligt aan de rechterkant het oppidum van Old Sarum en latere vroegmiddeleeuwse voorloper van Salisbury.

Dit is dan het plaatje recht voor uit met een prachtige, maar dreigende lucht erboven.

En dit is een blik op de wijk waar wij wonen met op de achtergrond de torenspits van de cathedraal.

Zoals jullie zien wonen wij op een heel mooi plekje! Kom zelf maar kijken als je het niet gelooft...