woensdag, september 26, 2007

To fiets or not to fiets, that's the question!

Gewapend met het inmiddels gewraakte boekje (=Lonely Planet Guide) gingen wij op weg naar de VVV. Want volgens ons boekje kon je daar fietsen huren. En nog belangrijker, Litouwen is een echt fietsland en Kaunas het absolute fiets-o-rama! Zo heeft deze prachtige industriestad maar liefst 37 km fietspad (zoveel ligt er nog niet in heel Nedersaksen...). Eenmaal bij de VVV bleken we naar de andere kant van de stad te moeten om ergens bij een survival-firma fietsen te gaan huren. Ondertussen al redelijk gewend aan het litouwse, gingen wij goed gemutst op stap. Vooral het swingen van de brug over de Neris als er een bus overheen reed, zal ons nog lang in herinnering blijven (we weten nu hoe een aardbeving moet voelen!). Eenmaal aangekomen bij de survival-firma Robinsonada hing er een briefje op de deur. Lekker in het litouws, dus wij eerst maar eens een litouwse gezocht de engels sprak en mee wou lopen om het briefje te vertalen. Bleek Robinsonada technische problemen te hebben, maar morgen gewoon open te zijn. Beloofd, echt waar...

Dan maar naar de dierentuin. Helemaal aan de andere kant van de stad. Zo'n lekker ouderwets concept met veel te kleine kooien (kan je de dieren wel lekker goed zien!) en heel veel personeel dat voornamelijk stond te niksen. Het was wel duidelijk een communistische dierentuin: we hebben nog nooit zoveel "relatiegeschenken"uit Cuba, China en Zuidamerika gezien! Ze hadden met name een hele grote verzameling wilde katten. En de roedel "huiskatten" die vrij door de dierentuin struinde hadden wel hele aparte patroontjes in hun velletjes...

De volgende dag gingen we weer vol goede moed naar Robinsonada. Helaas, het briefje hing er nog steeds. We waren graag richting het klooster Pazaislis gegaan dat aan het stuwmeer van Kaunas ligt. Dat is een heel aardig eindje. Maar uiteindelijk besloten we er maar gewoon heen te lopen. Via het prachtige dennenbos van het Panemunes parkas dat in een bocht van de Nemunas ligt, kwamen we bij de stuwdam. In het park lag trouwens het plaatselijk sanatorium. TB is een nog veel voorkomende ziekte in Litouwen en er worden voorlichtingsfilmpjes op tv over vertoond. Onderweg werden we zelfs nog aangezien voor Litouwers, zo weinig touristen zien ze er!

Het gebied rond het stuwmeer is een natuurgebied en echt prachtig! Het klooster ligt bovenop een heuvel omgeven door dennenbos. Het klooster zelf is behoorlijk vervallen, maar wordt druk gerestaureerd. Het gebouw is in de 17de eeuw in barokke stijl opgetrokken en daarna, naar goed litouws gebruik, herhaaldelijk van eigenaar gewisseld en niet geheel en al onbeschadigd uit de strijd gekomen. Nu wonen er de nonnen van St Casimir uit Chicago en kun je er heen voor een retraitre.
In ons boekje stond dat dit een absolute touristische trekpleister zou zijn. Nou, niet dus. Geen bordjes en geen ingang. Maar wel een groepje Russinnen dat op het punt stond te worden rondgeleidt. Even aansluiten dus voor iets meer dan 50 pence pp! Geen woord van verstaan, maar vriendelijk waren ze wel. Van binnen was de kloosterkerk een echte barbie-droom: helemaal roze! En er hing een heel beroemd icoon: the Camaldolese Mother of God. Nou, niet helemaal onze smaak, zullen we maar zeggen... En er hingen allemaal kleine metalen armpjes, beentjes en hartjes omheen. Katholieken zijn toch ook net heidenen!

En, oh ja, hoe noem je een klooster in het communistisch? Juist, een architectonisch ensemble...

Ergens tussendoor hebben we ook nog het Akropolis bezocht. Een gigantische shopping mal met wel 200 shops, een complete uitgaansstad met ijsbaan, casino, imax en bowlingcentrum op het dak. Niet normaal meer. En ondanks dat de gemiddelde Litouwer maar 379 euro per maand verdiend en de prijzen gewoon europees waren, was het er stikdruk. Het monster is elke dag van 8.00 tot 24.00 uur open. Maar lekker ijs hadden ze er wel!

En 's avonds hebben we heerlijk ontspannen voor de buis gezeten. Met vier litouwse, een stuk of vijf russische, bbc world, een wereld sportzender en MTV vermaakt een mens zich best. Vooral omdat er altijd wel ergens een Heimatabend rechtstreeks werd uitgezonden. Heerlijk afgezaagd. Net als alle oost-tv trouwens. Alles net als in de jaren tachtig! Maar innovatief zijn ze ook. Ze hebben een kruising tussen Big Brother en Idols uitgebroed. Ja, en met hun voorliefde voor het engels, hebben ze meteen maar even alle liedjes vertaald... Zooooo, verslavend! Viskas Rock 'n Roll, lalala adrenalinas! Of wat dacht u van: Visko buuuus, visko buss! Geweldig toch! Of had u liever de nieuwste film van Jannis Bondas gezien met Bradas Pittas in de hoofdrol? Of wat dacht u van het nieuwste album van Justinas Timberlak'as....

Zo, morgen gaan we naar het congres en heel misschien zijn er dan wel fietsen, spannend!

Geen opmerkingen: