donderdag, mei 29, 2008

Vroom Frome!

Nou, met 't kamperen werd het dus niets! Op de site van de BBC was het of wel heavy showers of wel heavy rain. Tja, 'k weet ook niet wat het verschil is tussen deze twee soorten hemelwater... Gelukkig bleek het weer nog wel mooi te zijn op zaterdag en dus besloten we naar Frome te gaan. Da's met de trein zo'n vijf kwartier vanaf hier. De treinen stoppen alleen in het weekend maar eens in de drie uur op Frome. En dat terwijl het toch echt een van de grootste plaatsen in Somerset is; beloofd wat voor de rest van Somerset!


Frome is een heel leuk plaatsje met de meeste monumentale panden van heel Somerset. Leuke geplaveide straatjes en gelegen op een aantal heuveltjes. Het ligt aan de voeten van de Mendips en er ontspringen veel natuurlijke bronnen. Eentje is zelfs gekanaliseerd en loopt als geultje door de hoofdwinkelstraat.



Als eerste bezochten we de kerk van St John. Buiten stonden ze stekjes te verkopen en binnen was de charity koffie-met-zelfgebakken-taart in volle gang. Na een lekker bakkie en een goed stuk taart, kwamen we in gesprek met meneer pastoor. Hij heeft ons heel enthousiast van alles over het gebouw verteld. Het is namelijk vrij bijzonder dat de ramen gemaakt zijn door ten minste vijf verschillende makers die met naam bekend zijn. Hun stijlen lopen heel erg uiteen. En wat oud lijkt, was juist jonger. De hele mooie felgekleurde ramen in vrij stylistische stijl waren bijvoorbeeld van een vader en zoon uit Ierland (O'Connor Sr en Jr) uit het miden van de 19de eeuw. Terwijl de standaard, iet wat donkere ramen uit het begin van de 20ste eeuw stamden.

De kerk was van binnen een grote janboel qua stijlen... Met name de Victorianen hadden de boel weer eens flink opgeleukt tijdens een grote restauratie. En omdat het allemaal nog niet zo vreselijk lang geleden is, is nog bekend waarom bepaalde dingen zijn zoals ze zijn. Zo was de pastoor in der tijd op reis geweest naar Italië. En dat zou hij ze laten weten ook. Medallions à la Donatello zoals gezien in Florence. En heel bijzonder: afbeeldingen geïnspireerd op de apocriefen. Na nog wat foto's te hebben gemaakt, was het tijd voor een rondje stad.



Frome staat met name bekend als een kunstenaars stadje en dat bleek ook wel te kloppen. In het grote Arts Centre hebben we twee hele mooie stukjes aardewerk gekocht. Het gaat om een schaaltje en een kruikje die zijn versierd met hele mooie glinsterende glazuur (tenminste: dat vind ik). Kijk maar eens op de website van de maker: http://www.oliveoildecanters.com/index.php. Ook ben ik me flink te buiten gegaan aan mooie kaarsen. Maar ik heb de mooie (en net effe iets te dure) trui laten hangen, hihihi. Na nog wat gegeten te hebben in het cafe van het Arts Centre, besloten we een stukje langs het riviertje te gaan lopen. Op zich best een idylisch plekje. Maar dan liggen er dus gewoon drie winkelwagentjes in het riviertje weg te roesten! Nu is men hier in Engeland sowieso al niet zo zimperlich met het van zich af gooien van afval, maar hier stonden we dus toch mooi weer effe versteld van!



Na nog een cream tea zijn we teruggelopen naar het station om op de trein te wachten. Als dat ding maar een keer in de drie uur komt, kun je hem maar beter niet missen. Vlak bij het station hebben we ook nog lekker even door de Lidl gestruind.



En dan nu nog even over het zwanennest achter de Waitrose. Achter ons huis ligt de parkeerplaats van een grote supermarkt. Tussen onze straat en de parkeerplaats loopt een vertakking van de Avon. En daar zaten dus twee zwanen te broeden met maar liefst zeven eieren. En vrijdagmorgen waren ze alle zeven uit het ei gekropen. Schattig! Maar nu zijn ze allemaal weg, inclusief de ouderzwanen. Waarschijnlijk werd het toch te druk en zijn ze ergens anders hun heil gaan zoeken.


Nou, dat was het weer voor vandaag!

donderdag, mei 22, 2008

Op stap.

Zo, 't is alweer een tijdje geleden dat er een berichtje is geschreven voor het blog; but here it comes! Afgelopen week was ik met Mary (van bellringing) en haar vader van 92 (!) op stap in de omgeving van Salisbury. Dan blijkt maar weer eens dat je met een auto toch op meer plekjes komt dan met het openbaar vervoer en de fiets.


Als eerste hebben we een hillfort uit de ijzertijd (700 v. Chr.-43 n. Chr.) bezocht: Danebury. Het grappige is dat ik vaak Danebury als vergelijking gebruik voor botmateriaal van andere vindplaatsen, maar ik was er dus nog nooit geweest. Net als Old Sarum, Figsbury Rings en Maiden Castle is ook dit hillfort heel imposant. En best grappig dat al die dingen hier zo dicht in de buurt zijn. Ook toen was het zuiden van Engeland dus al relatief dicht bevolkt.

Vervolgens hebben we ook nog een bezoekje gebracht aan Mottisfont Abbey. Daar waren Tries en ik een paar weken geleden ook al geweest, maar toen zijn we niet in de tuin of het huis zelf geweest. En nu dus wel. Van de originele Abbey is bijna niets meer over, maar de font is er nog wel. Dit is een bron waar permanent water in omhoog borrelt. Mottisfont is heel beroemd voor z'n ommuurde tuin waarin zo'n 350 verschillende oude rozenstruiken staan. De meeste rozen bloeiden nog niet (alleen die tegen de muur staan), maar er waren ook heel veel verschillende irissen en andere planten die wel bloeiden en heel lekker roken.


Van het weekend gaan we een paar daagjes weg met ons tentje naar Dartmoor. Hopelijk wordt het een beetje goed weer (anders worden we nat...)!