zondag, februari 25, 2007

Daar is ie dan, de zee!

Het was al een hele tijd geleden dat we de zee gezien hadden en dat hebben we dit weekend ingehaald. Jes begon al weer kriebels te krijgen en wilde er dit weekend beslist op uit. Daar had ik niets op tegen, hoewel ik de hele week al in de regen in Chatham had gestaan. Ik hoor jullie al denken, Chatham, waar ken ik dat van? Wel, daarvoor moeten we even terug in de tijd. In 1666 (in Engeland zeggen ze 1667) heeft admiraal De Ruyter daar de Engelse vloot vernietigd. Voor onze opgraving gaan we helaas niet zover terug. Wij doen aan industriele archeologie en bekijken de overblijfselen van de 18e eeuwse bassins voor het "uitsuikeren" (seasoning) van het hout en de zaagkuilen.
Zaterdag was een droge dag maar er was een hoop regen voorspeld. Dus wij, na op de markt te zijn geweest en onze prijs, gewonnen bij ons zaterdag-koffie-met-taart-adres, te hebben opgehaald (een super de luxe organiser), met plu op weg naar het station. Daar aangekomen moesten we wachten op onze vertraagde trein richting Southampton, wat de rest van de reis door gemiste aansluitingen een stuk langer maakte. Van Southampton reisden we naar Brockenhurst alwaar we op het boemeltje naar Hinton Admiral moesten wachten. Brockenhurst ligt in het New Forest en er worden fietsen bij het station verhuurd. Aangezien we toch minstens 40 minuten moesten wachten, zijn we daar maar gaan kijken. Tot grote vreugde van Jes verhuurden ze ook tandems. De dames van de verhuur waren zo vriendelijk om mij te laten "proef-draaien" om te zien of ik erop zou passen. En dat ging. Het is enorm wennen met zo'n lang ding maar de komende weken zullen we daar zeker een keer een tandem huren om het New Forest te verkennen. Die belevenissen houden jullie nog van ons te goed.
Wachten. Sandwich uit de stationsrestauratie gehaald. Manderijn gegeten. wachten. Boemeltje in. Rijden. Station. Nog een station. Hinton Admiral. Een stationnetje in het niets, gelegen aan een relatief rustig weggetje. We wilden naar Highcliffe Castle, een touristische attractie die volgens de website van het kasteel vanaf het station Hinton Admiral te voet goed te bereiken was. Nu bestaat het principe van een weg dat je van A naar B komt. Begin je ergens in het midden dan weet je niet aan welke kant A of B ligt. In Hinton Admiral was geen enkel bordje te vinden dat ons de richting van het kasteel wees. Dilemma: gaan we naar links of naar rechts? We kozen voor links, kwamen bij een grote weg en vonden een bordje richting Highcliffe. Die volgden we en kwamen na bijna een uur lopen in Highcliffe aan alwaar we eindelijk een plattegrond vonden. Daaruit bleek dat we bij het station beter rechts af hadden kunnen slaan, maar weet dat maar eens zonder een enkel bord!


De erker in het linker hoofdgebouw komt uit een Frans kasteeltje in de buurt van Rouen. In de kamer waar de erker zich oorspronkelijk bevond, is in de 16e eeuw Antoine de Bourbon gestorven. De kamermeisjes in Highcliffe Castle wilden hier niet stoffen omdat het er spookte... De lijst rond de deur in het rechter hoofdgebouw bevond zich oorspronkelijk rond de haard in het Franse kasteel. Er staat een tekst in de balkonade tussen de twee hoofdgebouwen die grof uit het latijn vertaald de loftrompet steekt over het feit dat het zo fijn is anderen te zien werken...

Highcliffe Castle is een bouwsel uit de 19e eeuw in romantische stijl met een heleboel elementen die uit een Frans kasteel en kerk zijn gehaald. Na de koffie en thee met hartige hap in de tearoom er naast, kregen we rondleiding door het gebouw. In 1950 heeft de adelijke eigenaar het gebouw afgestoten en het aan de gemeente verkocht. Aannemers wilden het gebouw afbreken omdat het op een markant, dus duur punt staat. Het was dus niet verwonderlijk dat er kort daarna brand uitbrak... Aangezien het gebouw echter op de monumentenlijst staat, mocht het niet worden afgebroken - tot groot verdriet van de aannemers. Pas in de 90er jaren werd begonnen het gebouw te restaureren, iets waar ze nog steeds mee bezig zijn. De rondleiding ging ook door het gewoonlijk niet toegankelijke, nog te restaureren deel van het kasteel. We moesten een eigen-risico formulier ondertekenen en een helm dragen want "het was gevaarlijk, ongelijke vloeren enz." Die ongelijke vloeren bestonden uit af en toe een trede en iets echt gevaarlijks hebben we niet gezien. Die Engelsen zijn echt gek op health and savety.



Na de rondleiding en een tweede versterkende hap in de tearoom hebben we een wandeling langs het water gemaakt. Het was mooi het water weer te horen. Er was geen zand- maar een kiezelstrand. En een enorme branding. Je hoorde de kiezels rollen als het water zich terugtrok. Er stond een stevige wind en de voorspelde regen liet netjes op zich wachten. Na een stevige tocht over het strand liepen we via de nu bekende korte route naar het station terug en konden na 3 minuten wachttijd in de trein naar Brockenhurst stappen. De treinreis ging voorspoedig en we hoefden alleen in Southampton lang op de trein te wachten.

donderdag, februari 22, 2007

Archeologenpech

Tja, dat had ik dus weer: een vuursteentje in m'n band. En dat vond mijn slime-self-healing-tube toch een beetje teveel van het goede en liep leeg. Dat noem ik dus archeologenpech!

Vandaag kwam ik er achter dat Jörn ook meedoet aan de katholieke Ramadan: hij at namelijk een mars en dat doet 'ie anders nooit. Zijn verklaring was: ik heb ja de alcohol opgegeven... Nu zat ik zo te denken: Als Jörn van alcohol op chocolade overstapt, kan ik mooi het omgekeerde doen! Herinneren jullie je nog aan mijn sinterklaaskadootje: een megagrote fles Baileys...

woensdag, februari 21, 2007

Chocoval & Cookieval

Gisteravond was het beregezellig bij Den en Barbara. Hier wordt op de avond voor aswoensdag (Shrove Tuesday) traditioneel een pannenkoekenmaaltijd gegeten met familie en vrienden. Den had heerlijke crepes suzette gemaakt en een enorme stapel voorgebakken pannenkoeken gekocht. Samen met chocolade-saus, maple siroop, suiker en citroensap waren ze errug lekker! En die Engelsen allemaal van de leg omdat ik er vijftien achter elkaar wegwerkte... Tja, en dan had ik dus al wat gegeten daar het festijn pas om acht uur begon; nou, dan heb ik al ruim twee uur 'van-m'n-graatje-gaan' verschijnselen! Die mensen zijn dus gewoon niet in training. Pannenkoeken worden dan ook maar een keer per jaar gegeten: op Shrove Tuesday dus!

En vandaag was het dan zover: dag chocolade, dag koekjes. We zullen jullie missen de komende 40 dagen! Persoonlijk denk ik dat er heel wat kleine cacaobonenboertjes in Ghana failliet zullen gaan...

maandag, februari 19, 2007

Ik wil je geld...

Zo, ik ben eens effe lekker diep gegaan tijdens m'n eerste training voor de 5km op 01-07-07: 5x 1min wandelen 2min hardlopen... Dat viel dus vies tegen... Gelukkig heb ik een trainingsschema dat mij in de komende 18 weken van bankaardappel naar athleet zal transformeren! Nu hoor ik een aantal van jullie al denken 'Jessica, hardlopen?; huh, daar houdt ze toch helemaal niet van?'. Klopt, ik heb er wel twee-broertjes-dood-aan. Ik doe het dan ook niet voor m'n lol, maar om geld op te halen voor de kankerbestrijding. Die organiseren al een aantal jaar zogenaamde Races for Life waar alleen vrouwen aan mee mogen doen (het is geloof ik begonnen met borstkanker, vandaar). De bedoeling is dat je je laat sponseren voor het afleggen van 5km te voet. Rennen mag, maar hoeft niet. Helaas, als iets ook maar een beetje op een wedstrijd lijkt, dan wil ik toch wel graag bij de upper-ten behoren... Dat wordt dus 5km afzien!
Maar, ik kan het natuurlijk niet alleen! Patrice mag dan wel niet meelopen op 1 Juli; aan hem wel de taak om mij er vriendelijk-doch-beslist op te wijzen dat er getrained moet worden. En jullie hebben natuurlijk ook een belangrijke taak: Geld is rond, dus laat het maar in mijn richting rollen! Op onderstaande website kunnen jullie iets meer lezen over onze motivatie om hier aan mee te doen en, heel belangrijk, kunnen jullie mij sponsoren:

http://www.raceforlifesponsorme.org/fairytale

Alvast bedankt! En houd dit blog in de gaten voor updates!

woensdag, februari 14, 2007

Valentijnsdag

Vandaag is het Valentijnsdag en alhoewel dat een van oorsprong christelijke uitvinding is; is juist in die hoek niet elke vorm van de liefde kosjer... Zo staat er in het nieuwe regeerakkoord dat het OK is voor een ambtenaar om te weigeren een homohuwelijk te sluiten opgrond van gewetensbezwaren. Natuurlijk is dit huzarenstukje 'discriminatie-bij-wet-toegestaan' een christelijk gedrocht. Nog bonter maken het de 'zuidelijke' Angelicanen. Ze sturen aan op een kerksplitsing omdat de 'noordelijke' Angelicanen homohuwelijken inzegenen en homosexuelen toestaan in het priesterambt. Bij dit alles krijg ik een beetje medelijden met de timmermanszoon uit Nazareth. Het lijkt me niet dat hij trots kan zijn op z'n volgelingen. Zijn briljante en superheldere bergrede (behandel de ander zoals u zelf behandeld wilt worden) krijgt minder aandacht en wordt ondergeschikt gemaakt aan een paar vage uitlatingen in het oude testament (u weet wel, de avonturen van dat Nomadenvolk uit de Bronstijd).

Arme Jezus.

vrijdag, februari 09, 2007

Kkkkkoud he?!

Gisteren was het dan zover. De lang verwachte sneeuw trok over ons heen. De avond ervoor werden we bij het bellringing al voor deze weersomstandigheid gewaarschuwd. Het was een sterklare hemel en dat met de sneeuw geloofden we niet echt. De volgende ochtend was de Salisbury'sche wereld wit. Niet wit wit maar een beetje wit met zwarte vlekken er tussen. Net genoeg voor ons om te besluiten om dit keer maar niet met de fiets naar het werk te gaan. De straten waren weliswaar relatief schoon, maar ja, wegen voor auto's zijn wat anders dan wegen voor fietsers. Dat was een goede beslissing want het was af en toe best glad. Overigens, de voetweg naar Wessex Archaeology duurt 55 minuten.

Het was ook koud. Een lage buitentemperatuur betekent aan de Middleton Road ook een lage temperatuur binnen. Ik kon het niet laten om 's avonds bij het afwassen even een plaatje van Jes te schieten. Een prachtige combinatie van sloffen en jas. Een voordeel van een lage binnentemperatuur is wel dat als je naar buiten gaat, het daar relatief warm aanvoelt. Het zal slechts een paar graden kouder zijn...

Nee, dan het weekend. Prachtig weer, strak blauwe hemel met een zonnetje. Mijn ouders hadden geluk en geloven nu helemaal niet meer dat het hier het merendeel van de tijd regent. We hadden voor het weekend een auto gehuurd om ze van het vliegveld in Bournemouth te plukken en de omgeving te kunnen verkennen. Toen ze vrijdagmorgen op engelse bodem landden, hebben ze eerst uitgebreid ons huisje bekeken. Daarna zijn we voor een wandeling de stad ingegaan. Via de cathedral naar Cross Keys voor een stukje taart mét. Dan door langs de traditionele slager waar de bouten in de etalage hangen en via de water meadows en de Old Harnham Mill terug naar huis. We hadden bedacht dat een echte engelse maaltijd wel op z'n plaats zou zijn en dus bestelden we korma, popadoms, naan, chutney en belpuri bij Takhdir op de hoek. Geen grap: Korma is inmiddels de meest gegeten engelse maaltijd...


De volgende morgen waren we al vroeg uit de veren. Het was tijd voor een beetje archeologie en dus begonnen we met het hoopje stenen bij Amesbury. Voor de niet zo geografisch begaafden; dat is dus Stonehenge. Daar we echte Hollanders zijn, vonden we 12 pond de man wat veel en dus liepen we weer de heuvelrij voor Stonehenge op en keken tussen de grafheuvels door op de stenen in het dal. Zo met het zonnetje was het een prachtige wandeling, al was het af en toe wel een beetje survivalen met al die modder!


Vanaf Stonehenge ging het naar de steenkringen van Avebury. Die zijn veel mooier en groter dan die van Stonehenge en je mag er wel gewoon doorheen lopen daar het dorp midden in de kring is gebouwd. Een paar jaar geleden was dit nog een echte tip. Inmiddels is er een heel houd-de-toeristen-bezig-circus uit de grond gestampt. We waren wel een beetje dorstig en daar het toch tijd voor de lunch was, hebben we maar weer een taartje mét gedaan alvorens de stenen te bekijken. Dat waren wel genoeg stenen voor één dag! Op naar ons plaatselijke hillford: Old Sarum. Na een rondje te hebben gelopen om de benedenstad van het oude Salisbury kropen we moe maar voldaan in de auto. 's Avonds hebben we nog de evensong in de cathedral bezocht. We hadden het geluk dat er net auditie was geweest voor het meisjeskoor: allemaal kleine meisjes met gouden keeltjes! Echt prachtig om te horen en schattig om te zien.

Zondag stond natuurlijk in het teken van bellringing. We waren lekker vroeg en dus moesten de bellen nog omhoog gebeld worden. Samen met het naar beneden bellen, is dat toch wel het leukste van allemaal! Het leek wel alsof iedereen z'n digitale camera bij zich had. De engelsen werden het knippen niet moe en wij het poseren gelukkig ook niet! Na de geleverde inspanning, was het tijd voor ontspanning in het vogelkooitje. Lekker stokbrood met pesto, gedroogde tomaten en ham en een kop cappuchino of echte chocolade natuurlijk!


s'Middags hebben we het ijzertijd hillford 'Figsbury Rings' bezocht. Met de auto was het ding wel te vinden en we kwamen er achter dat het bij helder weer mogelijk moet zijn om de wallen vanaf Old Sarum te zien liggen. Ja, je moet hier niet bang zijn voor een archeologische overkill... Figsbury ligt op een heuvel met een greppel en een wal er omheen en binnen de wal een vlakte met schitterend uitzicht over de omgeving. Ideaal voor een picnic, als het wat warmer is! We komen dus zeker terug. En toen was het bijna tijd om onze gasten weer op Bournemouth af te leveren. Met een echte high tea in de cathedral werd dit geslaagde weekend afgesloten.






dinsdag, februari 06, 2007

De Wedstrijd

Zonder dat wij het wisten, hebben onze ouders een wedstrijd georganiseerd. Maar laat ik effe bij het begin beginnen. Afgelopen weekend waren de ouders van Patrice hier op bezoek en zoals dat gaat, neem je een bloemetje mee voor de gastvrouw- en heer. Nu verpakt men bloemetjes meestal in een plasticje of in papier. Nou, onze hyacint kwam in een knalgele Holland klomp met bloemetjes... Dit is de eerste deelnemer aan de wedstrijd.

De tweede inzending kwam een dag later met de post. Mijn ouders waren zo lief geweest m'n winterjas op te sturen. En daar hadden ze een kerstverrassing bij in gedaan. Niks mis mee zou je denken...


Inmiddels geraakten wij toch enigsinds in geestelijke nood: WAAR HADDEN WIJ DIT AAN VERDIEND?! Na rijp intern beraad, kwamen wij tot de conclusie dat wij het hele jaar erg braaf waren geweest (houdt meestal alleen zo de eerste twee maanden aan; jullie zijn gewaarschuwd...) en deze smakeloze uitingen van affectie dus niet aan onszelf te wijten hadden. En dus denken we dat het een wedstrijd was: Soest versus Harderwijk.
Willen jullie ons even per mail laten weten waar jullie voorkeur naar uitgaat? In te meantime hebben we een oplossing bedacht:

dit is de kast waar de kerstspullen in zitten en daar komen de elanden niet voor 6-12-07 uit en....

voor de hyacint was het vandaag klompenbevrijdingsdag (de klomp gaat naar de kringloop aan de andere kant van de stad).