Victoriaanse vrieskist

Vandaag beginnen we maar eens met een paar afschrikwekkende getallen: woonkamer 16 graden, slaapkamer 14 graden, overloop en werkkamer 11 graden, keuken en badkamer 7! graden... En dit is niet omdat de verwarming het niet doet of omdat het buiten -30 graden vriest... Dit is als de verwarming, als je die night-storage-heaters überhaupt zo kan noemen, bijna op de hoogste stand staan en de namaak openhaard (electrisch blaaskacheltje met oranje lamp en echte kooltjes) staat te loeien. Dit beloofd wat voor als het echt koud wordt (nu vriest het -2 's nachts)! Ik ga maar een bordje op het dak monteren: vogeltjes pas op! als je gaat zitten, verbrand je je gat! En de buitenmuren zijn waarschijnlijk ook een soort knuffelmuren bij gebrek aan isolatie... Overigens; ook zonder een thermometer wisten we dat het erg koud was in huis. Open de koelkast; geen verschil tussen in de koelkast en de rest van de keuken. Bovendien, de katten wilden vanacht liever onder de deken... Lichtpuntje, de koelkast slaat merkwaardig genoeg niet echt vaak aan op een dag...hahaha.

Volgensmij heb ik jullie ook nog niet verteld dat Patrice Dinsdagavond de stay (veiligheidspal)van klok vijf gebroken heeft. Ja, je neemt hem mee, maar het blijft natuurlijk wel een jongetje! Nee, het was best wel even schrikken. Hij ging maar een halve meter de lucht in en had het geluk dat het touw van het wiel liep waardoor hij niet vijf meter de lucht in ging en z'n hoofd stootte. Klokken vier en vijf zijn de klokken waarop het afgelopen jaar een man of 10 hebben leren klokkenluiden (de meesten zijn vroegtijdig afgehaakt). In het begin trekt iedereen veel te hard waardoor de veiligheidspal klap op klap krijgt te verduren. Waarschijnlijk had Patrice dus gewoon de pech dat een van zijn tikjes de spreekwoordelijke laatste druppel was.

Nu we het toch over Patrice hebben, ik heb een nieuw doel in m'n leven: Patrice 80 kilo met Kerst. Nee, hij gaat niet op tafel... Maar hij is een beetje te dun en dat komt voornamelijk omdat hij 'vergeet' te eten. Geen idee hoe je zo'n eerste levensbehoefte kunt vergeten, maar hij is er goed in! Dus smokkel ik allerlei extra's in z'n broodbak (die er dan 's avonds nog steeds inzitten...) en vanaf het moment dat hij 's avonds thuiskomt, sta ik voordurend klaar met fruit, plaatje koek, gebakken eieren met spek, extra boterham, extra portie avondeten (bovenop de twee die hij gewend is), etc. Nu maar hopen dat er tenminste iets aan blijft hangen!