Nou, en toen besloten ze te gaan verhuizen naar Australië. En ik mocht geeneens mee! Dan maar naar Salisbury. Wel een achteruitgang hoor, van een cottage naar een twee-onder-een-kap... En dan die mensen die er woonden: de een probeerde me te vermoorden door me het verkeerde eten te geven. Nou, dat heeft 'ie geweten. Ik moest mooi aan het infuus en twee nachtjes bij de dierenarts logeren. Ineens is per portie verpakte Wishkas dan toch zo duur nog niet... En dan dat andere vrouwmens. Elke keer als ze me zag, begon ze spontaan te niessen. Bovendien stonk ze geweldig naar hond. Nee, vaak schoonlikken, daar deed ze niet aan!
Daar moest ik dus ook weg; puur uit eigenbelang natuurlijk! En nu woon ik aan de Middleton Road. De eerste anderhalve week was helemaal te gek! Zoveel nieuwe dingen te besnuffelen en dan die open kast die ze hebben, daar kan je toch zo leuk inklimmen! En de luie stoel, gemaakt voor dit goddelijke lijf! Helaas, een weekje geleden begon de ellende: een manspersoon in huis. Nu heb ik niets tegen boys, maar deze wil 's nachts ook in hetzelfde bed slapen... En dat terwijl dat mijn plekje is. Het is toch duidelijk een twee-persoons- en geen drie-persoonsbed. Nou, ik sla me er wel doorheen. Ik geef hem lekker geen aandacht. Moet je opletten. Krijg je na verloop van tijd vanzelf stukjes kaas, mag je yoghurtbakjes uitlikken en krijg je een keertje extra eten. Zo doe je dat!
Oh, ja ik doe er ook nog maar even een foto van mezelf bij. Nee, ik ben niet op de een of andere trip: die ogen horen zo. De flitser moest zo nodig aan en het vrouwtje wou per se dat ik in de lens keek...Stimpy
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten