15 Mei 2007: Verkassen in de regen

Om het hele eiland goed te kunnen exploren, waren we van plan de eerste helft van de week op een camping in het zuiden te staan en de tweede helft op een camping in het noorden. Vandaag was het dus tijd om te verkassen. Helaas had het de hele nacht stevig geregend en moest er dus een natte tent worden ingepakt...

Maar voordat we opruimden zijn we eerst nog naar de Little Chapel geweest. Dit is een klein kapelletje helemaal opgetrokken uit scherven en schelpen. Kunterbunt en niet iets dat je in de achteruin wilt hebben! Maar grappig is het wel. Het is bijna honderd jaar geleden gebouwd door een franse monnik en stelt een kopie van Lourdes voor. Het kapelletje is nogal aan anthropogene erosie onderhevig en dus wordt het voordurend gerestaureerd. Zo zijn de trappen geschonken door Wedgewood. Hier een aantal plaatjes:

Na ons bezoek aan de Little Chapel was het tijd voor onze koffie mét. Op de kaart stond de Strawberry Farm aangeprezen als een leuk dagje uit voor de hele familie met zowaar een buitenpost van de Fudge Kitchen. Dus dat leek ons wel wat; koffie drinken op een boerderij. Ja, dacht je! Eenmaal aangekomen na een stuk lopen in de regen bleek het een enorme witte bouwhal te zijn met een restaurantgedeelte en een deel met allemaal standjes a la jaarbeurs. Een soort MacDonalds dus voor de toeristen. Gelukkig hadden ze er wel koffie en hele lekkere koekjes. En natuurlijk de fudge.

Na de bijna-boerderij-ervaring moesten we er toch echt aan geloven: tent inpakken en wegwezen. Met de zware rugzakken marcheerden wij dwars het eiland over; nog steeds in de stromende regen. Onderweg zijn we nog gestopt in Candle World and Cat-o-mania. Beide toeristenattracties a la de Aardbeienboerderij... Gelukkig hadden ze in Oatlands (ja, alweer een massavermaakplek!) wel een hele goede thee shop. Helaas waren we een kwartier te laat voor de High Tea en wilden ze ook geen uitzondering maken... However, de lemoncurd cheese cake en de scones waren erg lekker. Bovendien kwamen we leuk aan de praat met een vluchteling uit Albanië en twee lokale dames die zeer met ons te doen hadden vanwege het slechte weer.

Na een klein stukje lopen kwamen we bij de camping. Veel minder waar voor je geld dan de vorige. Helaas, weet dat maar eens van te voren. De eigenaar ergerde zich aan mijn engels (de eerste in 17 maanden Engeland!) en de sanitaire voorzieningen waren van het Egypte-niveau! Vervolgens lekker onze natte tent uitgepakt en opgezet. Hij bleek, ondanks dat we hem nat hadden opgerold, toch nog waterdicht te zijn. Niet gek voor nog geen 40 pond!