Vandaag bijtijds opgestaan om naar Lihou eiland te lopen. Lihou is een klein eilandje voor de westkust van Guernsey dat alleen bij eb twee uur lang te bezoeken valt. Dan valt namelijk de weg er naar toe droog. Nou ja, redelijk droog zullen we maar zeggen. En glibberig is het ook met al dat zeewier. Maar daar hebben we mogelijk wat op gevonden. Men neme een bus Japanners en een handvol etensstokjes....
Het eiland is beroemd om alle vogels die er broeden en om de ruine van de Priory of St Mary. Deze abdij was een buitenpost van St Mont Michel dat op ongeveer 22 km afstand ligt. Er wordt nog steeds opgegeraven en men streeft er naar om de site toegankelijker te maken voor toeristen. Nou, dat mag ook wel! Er staat 1 bordje met een klein verhaaltje met geeneens een plattegrond. Dat kan beter! Gezeten op het muurtje van waarschijnlijk de kapel hebben we onze bak yoghurt met musli gegeten.
Het eilandje is een waar paradijs voor vogelspotters en plantjesmensen:
Eenmaal weer van het eiland af, zagen we een hunebed genaamd Les Cruex és Fales. Er staan er verschillende op het eiland en ook menhirs zijn niet onbekend, maar daarover in een volgende bijdrage meer. Deze neolithische knekelhuizen zijn in Nederland alleen nog in 'skeletvorm' te zien: alleen de stenen staan nog overeind en de aarden bult is verdwenen. En dat zijn dan nog de gelukkige onder de hunebedden. De meeste zijn in Nederland verdwenen omdat men de stenen hergebruikte; bijvoorbeeld in de afsluitdijk!
Na het hunebed vervolgden wij onze weg langs de kust. Wel een beetje lastig met al die auto's en het ontbreken van een voetpad. Eenmaal aangekomen op Fort Grey, waren ze dan ook ietwat verbaasd dat we te voet waren... Fort Grey is een versterking gebouwd door Doyle om een overwaaien van de Franse revolutie te voorkomen. In de volksmond wordt het ding ook wel de kop-en-schotel genoemd. Tegenwoordig huisvest het fort een maritiem museum. Patrice was dus wel even zoet!
Na het Fort besloten we door te lopen naar het begin van het Cliff Path en dat weer een eindje te volgen. Natuurlijk konden we hier niet aan beginnen zonder eerst uitgebreid koffie mét te drinken! Gelukkig kwamen we langs een strandtentje waar ze scones en echte Guernsey Gâche (spreek: gosh) verkochten. Dat laatste is een soort krentenbrood dat getoast wordt en dan met boter besmeerd. HMMMM!
Al gauw kwamen we langs een curieus cirkeltje stenen dat Table des Pions heette. Hier vond vanaf de middeleeuwen tot aan 1837 de ceremonie Chevauchée de St Michel plaats. De gezaghebbers van het eiland kwamen hier bijeen om de wegen en dijken van het eiland te inspecteren en te zorgen dat iedereen z'n plichten aangaande onderhoud nakwam. Op dit punt hielden ze dan een picnic.
Weer terug op het Cliff Path kwamen we bij het volgende fort gebouwd om de fransen van het lijf te houden. De kassamedewerksters van Fort Grey hadden nog gegrapt dat een aanstormende Franse schoolklas de invasie die Napoleon niet voor elkaar kreeg, nu toch echt even ging uitvoeren! Fort Pezeries is later overigens door de Duitsers hergebruikt en dus prijkt er in het midden van dit liefelijke bouwwerk een grijze Klotz beton.
Op het Cliff Path word je je er sowieso wel van bewust hoezeer het eiland in de greep is geweest van de Duitse bezetters. Om de haverklap staat er een bunker of een uitkijktoren. Alles natuurlijk in het prachtigste grijs en van onverwoestbaar beton! Met die prachtige kiffen levet het soms een surreaal plaatje op:
Hier nog wat mooie plaatjes van de kust en de bloemetjes die er groeien:
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten