Tot mijn grote schrik zag ik dat de laatste bijdrage al weer van eind april dateert... Om het weer een beetje goed te maken (jaja, er hangt levensgeluk aan dit blog!), zal ik jullie de komende dagen met een minutieus verslag van onze vakantie op Guernsey verblijden!
Wij vertrokken op zaterdag 12 mei met de trein naar Southampton om van daar door te reizen naar Poole. Eenmaal in Poole aangekomen, liepen we naar de veerboothaven alwaar de HighSpeedFerry al lag te wachten. Nu heeft ondergetekende al vaker met dit soort bootjes gevaren, maar dit bleek toch een wat enerverende aangelegenheid te worden...
Eenmaal aan boord werden we vermaakt met een 'in geval van nood'-filmpje en alvast gewaarschuwd voor de storm die op dat moment vrolijk over het kanaal blies. Nou, 'zal wel' dacht ik nog. Ik ben immers nog nooit zeeziek geweest en was ook vast van plan het niet te worden.
Toen we eenmaal de haven uit waren, begon het bootje meteen lekker te slingeren, rollen, schudden en stampen. Zo erg dat zelfs de bar een paar keer naar beneden kwam zetten... Binnen de kortste keren zette een deel van de passagiers het op een kotsen. Mensen werden met behulp van twee anderen lijkbleek naar buiten gesleept, kotszakjes met stapels tegelijk uitgedeeld en de steward liep met een grote fles Ajax en een rol keukenpapier rond. Na een tijdje liep hij zelfs rondes met een vuilniszak om de gevulde kotszakjes op te halen. Tot zover hadden wij nog nergens last van...
Helaas, achter ons zat een meneer die vanaf het begin heeft zitten kotsen en dat ook drie uur heeft weten vol te houden (ben benieuwd of die het Guiness Book heeft gehaald?). De zure lucht was niet om te harden en de akoestische uitingen niet om aan te horen... Ondertussen liep het aantal kotsende medereizigers op tot zo'n 90% en toen ook een deel van de bemanningsleden hun eten niet meer binnen konden houden, konden we toch ook niet achterblijven! Gelukkig was ik het met een goede peristaltische beweging kwijt en dacht daarna direct weer aan een groot stuk chocolade. Mijn echtgenoot werd echter heel erg ziek en bleef dat ook nog een tijdje nadat we ontscheept waren. Inmiddels had onze kapitein ook nog een ludieke mededeling: een van de motoren is zojuist stuk gegaan, de overtocht duurt een uurtje langer... De meeste checkten gelijk even de positie van hun reddingsvest! Gelukkig kregen ze de vierde moter later toch weer online en bleef de vertraging toch nog beperkt. Een klein groepje bofkonten mocht nog een uurtje doorvaren naar Jersey...
We kwamen met prachtige namiddagzonneschijn in St. Peter Port aan. Leuke havenstad met een heus fort en allemaal gekleurde huisjes. Maar daarover in een volgende bijdrage meer. We bezorgden onszelf een kaart van het eiland en plozen uit waar de camping zich bevond. Het bleek niet eenvoudig om met een lege maag en twee zware rugzakken het halve eiland rond te sjouwen. Eenmaal op de camping hebben we snel ons tentje opgezet en een kopje chocolademelk gemaakt. Helaas was het op internet aangeprezen restaurantje dicht. Dan maar aan de koekjes!
Na het eten werden we door een nederlands echtpaar uitgenodigd voor een wijntje en foto's kijken. Zij stonden al twee weken op de camping met hun camper-achtig VW-busje. En, zij konden niet weg. De kleinere ferries naar Frankrijk vertrokken namelijk niet vanwege het slechte weer.... (ja, toen viel het kwartje wel!).
Zo, dit was wel genoeg geklep over peristaltische maagbewegingen; morgen gaan we lekker wandelen, beloofd!
Onschuldig bootje, niet?
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten