Tour de doping, hondepiemeltje en heel veel regen!

Hallo, daar zijn we weer! Jullie begonnen je natuurlijk al flink zorgen te maken dat wij ook ondergelopen zijn en verstoken van elk contact met de buitenwereld. Nou, mooi niet dus! De reden dat het zo rustig was op ons blog heeft te maken met mijn tourverslaving. Zo een keer per jaar ga ik helemaal op in het drie weken kijken naar mannen met geschoren benen en gestoken in lycra die hun fiets een of andere berg in Frankrijk opsleuren. Megaspannend! En ondanks alle dopingschandalen, zaten er toch wel een paar mooie fietsmomenten tussen. Vooral de spanning van de laatste tijdrit; subliem! En wat die doping betreft? Gewoon effe het motto veranderen in 'dat degeen met de beste dokter mag winnen' en er is niks meer aan de hand. Dan snappen ook de grootste flapdrollen dat meer dan 3500km fietsen in drie weken nu eenmaal niet gaat op een bordje spaghetti alleen!
Gelukkig gebeurden er ook nog andere spannende dingen. Zo heb ik de afgelopen weken hard gewerkt aan de inhoud van een kuil uit de Late Bronstijd/Vroege IJzertijd die gevuld was met mensen en dieren. Geen idee wat ze daar in Ramsgate precies gedaan hebben, maar sommige mensen zijn echt lukraak in de kuil gesmeten en anderen liggen er wat netter bij. Het lijkt erop dat ze allemaal een koeieschedel hebben meegekregen en eentje waarschijnlijk een paard. Ja, en nu komt het hondepiemeltje om de hoek kijken... (sex sells; ook in de archeologie!). In de kuil bevond zich namelijk ook de kop, staart en poten van een hond. Verder niks. Nou, ja, alleen nog z'n piemeltje (daar zit bij hondachtigen een botje in, dus die vind je meestal wel terug). Zonder dat penisbotje had ik direct geweten dat hier geen complete hond begraven ligt, maar dat het om een hondehuid gaat. Nu begon ik toch te twijfelen of het misschien om de resten van een opgegeten hond ging. Dus: kun je ook een hond villen en het piemeltje laten zitten? Nou, daar heb ik het eens uitvoerig over gehad met Jackie de mensenbottenspecialiste. Lekker in de baas z'n tijd over het villen van honden filosoferen. Dat werd dus röntgenfoto's van honden opzoeken op het net en kijken waar dat botje nu precies zit en of er genoeg huid omheen zit om dat ding 'bij elkaar te houden' als je het beestje z'n jasje uittrekt. We kwamen tot de conclusie dat dat wel zou moeten lukken! Toch een vreemd idee zo'n huid met een piemeltje eraan. En ik ben blij dat m'n leren schoenen geen 'attachment' hebben....