Quo vadis?

Het antwoord op die vraag weten we niet. Het antwoord op de vraag "waar vandaan" weten we echter wel. Dat is, ik weet het. Jessica is er op het moment slechts voor de helft achter. Maar nu ik het hele antwoord weet, begin ik langzaam in te zien dat een half antwoord eigenlijk helemaal niet zo verkeerd is. Iets niet weten kan namelijk best voordelen hebben. Tijdens mijn zoektocht hoopte ik op een voordeelpositie, maar in plaats van voordeel kreeg ik nadeel, hoon en smaad. Het antwoord leverde geen gevoel van euforie, geen juich-stemming, zoiets als de aansluitende trein net halen ondanks 20 minuten vertraging, nee, alleen een doffe bewustwording en het moeten accepteren van feiten. Dezelfde trein net zien wegrijden nadat je in zeven haasten bepakt en bezakt van het ene perron naar het andere bent gerend tegen een stroom van logge chlorestorolanten in. Kennis is macht, maar het zal even duren voor het nieuw verworven inzicht een plaats binnen mijn bewustzijn zal hebben gevonden. Het zal zelfs nog langer duren om dit inzicht op een positieve wijze te etableren en er voordeel mee te doen. Nee, dan Jessica. Zij mag dan wel slechts het halve antwoord weten, maar lachte mijn hele antwoord vierkant uit. Zij is in het voordeel, nog wel. Ook Jessica wil namelijk van de boom van kennis eten, maar de zoetzure appel die ik genomen heb, is niet naar haar smaak. Sterker nog, onze moderne Eva wil geen enkele appel tot zich nemen maar alleen de vruchten van de boom plukken. Iemand anders mag eten, iemand anders die niet ik heet, want ik heb mijn antwoord niet verkregen via de route die zij zich wenst. Ik snap het wel, ik ben de gewone weg gegaan, de standaardroute. Om in treintaal te spreken, van Salisbury via Birmingham New Street naar Beeston. Dat is niet altijd de snelste weg, maar wel de goedkoopste. Jessica wil waarschijnlijk via London. Nou, we zullen zien. Haar proefkonijn is al uitgezocht. Stampertje zit al vol ongeduld te wachten want ook hij wil de hele waarheid weten. En zijn hele waarheid zal Jessica's missende halve waarheid zijn. Tot die tijd is de halve waarheid haar hele waarheid waarmee mijn waarheid geslagen kan worden. Ja, de Genographic Project maakt meer kapot dan je lief is. Mijn mitochondriaal DNA is geanalyseerd en hieruit blijkt ik van moeders zijde een gewoon H'tje ben. Samen met haplogroep R1b van vaders zijde maakt dat van mij een doodgewone Noord-Europeaan. Nu maar afwachten wat Jessica's vader is!