Er was eens, heeel lang geleden, een meisje dat Jessica heette. Ze groeide op en werd ouder, en ouder, en nog ouder, tot zij op een dag, het was 7 juli 2008 (heel goed, vandaag dus) weer een jaar bij haar leeftijd mocht optellen. En dat feit wilde ze groots vieren. Plannen had zij reeds van tevoren gesmeed en deze begonnen reeds tijdens haar pseudo-congres in Schleswig vorm aan te nemen. Bij Edeka werden pakken Kuchenmischungen van allerlei soort ingeslagen en naar Engeland getransporteerd. Na enige weken in het keukenkastje opgepropt te hebben gelegen, brak gisteren de grote dag aan. Maandag is wasdag, zondag was bakdag. Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat heeft Jessica staan bakken. De tafel in de kamer stond vol. Vanmorgen heeft een collega van Wessex Jessica en de taarten opgehaald en naar het werk gebracht. Taart voor de collegae!
Dankzij de Engelse zomer konden wij op de opgraving in Swindon (51° 33' 47,58'' N, 1° 49' 51,31'' W) niet veel doen. Het is klei en water wil er niet weglopen. Tel daar de overdadige zondvloeden van het afgelopen weekend bij op en je krijgt een vlak dat 10 cm onder water staat. Na de boel te hebben bekeken, konden we de dienstwagens uit de modder duwen en in vijf kwartier weer naar Wessex rijden. Toen we tegen een uur of tien weer terug waren, was er nog genoeg over om een graantje taart mee te pikken. Maar nu is er definitief niets meer over, afgezien dan van de appeltaart die hier in huis staat. Dat is de enige taart die ik heb gebakken, speciaal voor de jarige. Natuurlijk moest Jessica, net als ik, kaarsjes uitblazen...
Behalve een appeltaart, rozen en bonbons krijgt Jessica nog de Patenschaft over een buntes Bentheimer Landschwein in Tierpark Arche Warder. Dit moet alleen nog documentair worden vastgelegd...
Posts
1 opmerking:
Als al die andere taarten er net zo goed uitzagen als deze appeltaart, zullen die collegae wel gesmuld hebben!
Ik zal nog een glaasje op je drinken en dan ga ik naar bed!
Een reactie posten