't Is alweer een tijdje geleden...

dat we jullie hebben bijgepraat over ons wel en wee op het eiland. Tijd om dat goed te maken! Vorig weekend hadden we Dick, een schoolvriend van Patrice op bezoek. Heel gezellig! Hillarisch was wel dat hij uren te vroeg verscheen en wij juist besloten hadden niet op vrijdagavond, maar pas op zaterdagmorgen het huis schoon te maken... Nou, 't kan dus best in 10 minuten: bleek door de wc, doekkie over het bad en stofzuiger door de woonkamer. Zo gepiept. En dan lekker aan de koffie. Daarna zijn we wezen inkopen voor de voedselbank en hebben dat afgegeven bij St Michael's. De wandeling daar naar toe loopt langs de Avon en komt langs Old Sarum. Het weer was erg lekker en dus zijn we daarna via het Town Path en Harnham naar de Cathedral gelopen. En toen natuurlijk lekker Engels een cream tea gedaan. Op het rondje terug door de winkelstraat hebben we nog lekker even geshopt (!). Ja, dat bleek dus best te kunnen met de beide heren. Ik mocht lekker de India Shop in en de Cargo Shop en heb toen mooi twee nieuwe kussens voor op de bank gescored. Dick mag vaker komen, hij heeft een erg goede invloed op het shop-tolorantie-level van Patrice, hahaha. En 's avonds hebben we natuurlijk een Takhdir gedaan. Lekker indian van de afhaal-bengaal.

Toen Dick weer vertrok op zondagmorgen richting Dover, was het op zondagavond de beurt aan Wietske. Zij kwam eens even de vorderingen van mijn proefschrift doorspreken en kijken waar ik werk. Maandag is ze een dagje mee geweest naar Wessex en 's avonds hebben we een bezoekje gebracht aan Sheila in Southampton. Daar was ook een oude bekende van Wietske, Jennifer. Nou, en waar maak je archeozoologen nou blijer mee dan met een zakje onbekende vogelbotjes? Geen idee. En dus werden ze in no-time geidentificeerd als zijnde een buizerd of een havik. En daarna hebben we ons heerlijk tegoed gedaan aan de hapjes die Sheila had klaargemaakt en mijn dadel-noten-honing cake. Moeten we eigenlijk vaker doen!

Onze gasten viel wel op dat Engeland toch wel een beetje anders is dan Nederland. Vooral de kleding van de eilandbewoners viel Dick nogal op: minstens 20 jaar al uit de mode en dan al die dames met blote buiken en veel te laag uitgesneden topjes die de hangpieperbegonia's zo lekker vrij laten bungelen...! En er kan hier natuurlijk niks ten goede veranderen. Dingen gaan nu eenmaal al eeuwen zo, dus waarom zou je? Daar hebben wij echt aan moeten wennen. Het niet willen veranderen (al zien ze daar best de voordelen van!) en het veel lagere werktempo. Nou lijkt dat laatste best relaxed, maar het blijkt in de praktijk toch best wel moeilijk te zijn om over elk klusje twee-keer zo lang te doen.

Gister zijn we na ons gebruikelijke rondje markt en Sainsbury's en het afleveren van taart bij St Michael's, naar Southampton geweest. Daar kwamen we wel vaker voor ons werk (Sheila woont er), maar we waren er nog nooit de stad in geweest. Het is namelijk net zo'n stad als Rotterdam: een platgegooide haven met dank aan de Oosterburen. Alleen staat in Southampton nog de helft van de stadsmuur overeind en da's erg leuk. Die kan je helemaal langs lopen en onderweg staan hele leuke borden met het verhaal van de stad verteld door personages die ooit echt geleefd hebben. Nu is Southampton voorheen het saxische Hamwic geweest en daarvoor was het een Romeins Castellum. Alle drie lagen op een net iets andere plek: makkelijk voor ons archeologen! We hebben ook een kijkje genomen in het museum. En wat schertst onze verbazing? Daar hebben ze een beeld van de Nubische farao Taharaq! Ze weten niet hoe het beeld er zo verzeild is geraakt. Waarschijnlijk door een 18de of 19de eeuwse handelaar/verzamelaar. Maar leuk is het wel. Er zijn maar heel weing beelden van deze donkere farao's van de 25ste dynastie.

Na de stadsmuur en het museum zijn we lekker gaan shoppen. Er zijn maar liefst drie grote overdekte winkelcentra is Southampton en die hebben we alle drie met een bezoekje vereerd. Bij East heb ik twee hele mooie blouses gekocht voor van het zomer en bij een discountwinkel voor beddengoed hebben we een leuk nieuw dekbedovetrek gekocht. En Tries heeft zich kranig gehouden tijdens al dat kapitalistisch geweld. Maar dat wil ook wel als je hem op tijd wat te eten geeft: baquetje hier, wat proeven bij een marktkraampje daar, een pastry hier etc.!

Zo, nu zijn jullie weer helemaal bij! Nu kan ik opgelucht en met een schoon geweten gaan bellringen (en daarna naar Bird & Carter natuurlijk voor een dubbelstukje baklava!).