Landsberg am Lech en zo.

Waar waren we gebleven: bij Landsberg am Lech. Nu zult u denken, waar ken ik die naam toch van? Nou, Landsberg had de twijfelachtige eer die plaats te zijn waar A.H. in de gevangenis Mein Kampf schreef. En blijkbaar beviel het hem daar zo goed, dat er later het grootste KZ van Duitsland werd gebouwd. Bovendien werd het de plek voor allerlei Treffen van de H. Jugend. Ver voor A.H. Landsberg ontdekte, was het een heel keurig middeleeuws stadje. En dat is het inmiddels weer. Zeer de moeite van een bezoek waard!

Zo als overal in Beieren stikt het ook hier van de barokke Kees en Miep voorstellingen in bijpassende kapellen, kerken en voormalige kloosterkerken. De Johanniskirche van Dominkus Zimmermann is absoluut een bezoekje waard. Net als de voormalige kloosterkerk van de Ursulinen. Het oude raadhuis, eveneens gebouwd door Dominikus, domineerd met z'n imposante gevel het marktplein. Helaas mogen de auto's hier gewoon komen en dus gaat veel van wat het zou kunnen uitstralen verloren.

Na Landsberg zijn we 's middags doorgereden naar Klooster Wessobrunn. Een beetje architektuur-gek komt deze naam natuurlijk meteen bekend voor. Hier is het gelijknamige Wessobrunner Stück nog al üppig aanwezig. Maar kunstig is het wel. En die leuke non die ons daar de eerste keer rondleidde, was er nog steeds. Met net zo veel humor als de eerste keer. Lekker recht door zee. Helaas is Wessobrunn geen kürort meer voor kinderen met aandoeningen aan de luchtwegen. Het viel ten prooi aan de hervormingen van het gezondheidssysteem. En dat is jammer. Want wat moet je met zo'n enorm gebouw en een handje vol oude nonnen? Ze hadden net twee nieuwe zusters erbij gekregen: twee jonge vrouwen, de ene advocaat en de ander anthropologe. Ja, die hadden dus lekker niets spannends meer om te doen en worden dus binnenkort overgeplaatst.

Van Beieren nu even naar Londen.

Wij waren afgelopen vrijdag in Londen om Patrice van een nieuw paspoort te voorzien. En toen hebben we meteen maar even gegeten in ons lievelingsrestaurant: Masala Zone (http://www.masalazone.com/). Mocht je ooit in Londen zijn, dan moet je daar beslist eens heen. Ze hebben er echte traditionele indische gerechten voor een klein prijsje. Zo eten wij het liefst een Thali. Dat is een groot bord met allemaal kleine kommetjes met verschillende gerechtjes. Heerlijk! 's Middags zijn we ook nog even naar Ice Age 3 in de bioscoop gaan kijken. Tries moest even een paar weken zeuren, maar toen had 'ie ook wat! Heerlijke ongein met een luiaard, twee mammoeten, een sabeltandtijger en nog een handvol uitgestorven dieren. Dit keer kwamen de dino's ook nog even om de hoek kijken. En dat in 3-D. Mensen ga het zien!