Bayersoien

Vorige week zijn we heerlijk een weekje weg geweest. Op naar Beieren. Vliegen van Heathrow naar München en dan een autootje huren om naar Bayersoien te crossen. Daar heb ik met mijn ouders en mijn zus een aantal jaar achter elkaar vakantie gevierd op de boerderij van familie Maier en dat wilde ik nog wel eens dunnetjes over doen. Bovendien kon Tries het dan ook eens een keertje zien. Het weerzien met familie Maier was allerhartelijkst en het was erg leuk om te zien dat iedereen toch ondertussen 17 jaar ouder was geworden. Wel was het even omschakelen van hoogduits op beiers. Maar ook dat ging aan het eind van de week perfect.


Na aankomst hebben we eerst eens een rondje rond het meer gelopen. Gelijk bij de eerste bocht het bos in, liepen we zowat een ree omver! Na onze wandeling was het inmiddels tijd voor de eerste kennismaking met de beierse schijf van 5: goulash en worstjes met brood als diner!


De volgende dag konden we geen brood krijgen, want de bakkertjes zijn gesloten op zondag. Dan maar naar het Parkhotel voor een gigantisch ontbijtbuffet. Lekker in het zonnetje op het terras genoten van verse zalm, allerlei zoete en hartige broodjes, fruit, müsli, yoghurt, kwark, kaas, vleeswaren, etc. Toen bleek het ook nog eens moederdag te zijn en werden alle vrouwen extra in het zonnetje gezet met een lekker gebakje. Daarna Tries afgeleverd bij St Georg voor een "echte" mis. Ik heb me in de tussentijd heerlijk op het bankje voor de boederij gezet en lekker bijgeklept met de boerin en tante Käte.


's Middags zijn we naar de Schleierfälle gewandeld. Dat had ik nog in herinnering als een groot watergordijn dat naar beneden stroomde. De wandeling erheen was erg mooi met veel afdalen en klimmen totdat je in het dal van de Ammer bent. Alleen viel de waterval zelf een beetje tegen. Het bleek al meer dan een maand niet geregend te hebben, dus was er niet zoveel water; alleen een paar kleine straaltjes. Bovendien heeft het hoogwater van 1997 bijna de hele cascade ondergraven, laten instorten en weggespoeld. Heel erg jammer. Maar we vonden wel een nieuwe waterval vlak bij de Soiermühle. Op de terugweg bleek dat niet alle bordjes met Bayersoien er op ook daadwerkelijk naar Bayersoien leiden... Na een flinke omweg zijn we toch uiteindelijk weer op de boerderij beland. En daar zat inmiddels de gehele familie Maier aan de Kaffee und Kuchen en mochten wij lekker een vorkje meeprikken. Bovendien werd ons meegedeeld dat er 's avonds een rondleiding zou zijn.


Stipt om zeven uur plukten wij boer Sepp uit de stal voor onze rondleiding. Eerst ging het in de kelder om daar het waterkanaal dat hij recent heeft her-opgegraven (hij is er mee in het Guiness book of records gekomen) te bezichtigen. Het gaat hierbij om een waterkanaal dat onder de boerderij doorstroomde (van het ene meer in het andere meer) om de latrines schoon te spoelen. Aan het eind van de 19de eeuw was de boederij een vakantiehuis voor de studenten van de Ritterakademie van klooster Ettal. Deze rijkeluiskindertjes wilden natuurlijk niet boven een beerput hangen en dus bedacht men iets beters. Dat deel van het kanaal dat van de kelder naar het meer pal achter de boerderij loopt, kun je helemaal doorlopen. Aan het einde heeft Sepp een zelfgemaakt waterrad van wagenassen geknutseld en het water spettert er lekker uit. Na de tunnel was het tijd voor het grooste hangende museum zoals Sepp het zelf noemt. Hij verzameld allerlei oud (landbouw)gereedschap en andere curiosa. Heel erg leuk om te zien en nog erg leerzaam ook. Al met al een geslaagde eerste dag op de boerderij!